رضا اسیری حدود سال های 1250 هجری شمسی در اسیر ساکن بوده و دارای هفت پسر و دو دختر بود و این خانواده پر جمعیت در اثر قحطی بی سابقه دوران ناصرالدین شاه قاجار که منجر به کاهش حدود نیمی از جمعیت ایران شد روزگار سختی را در اسیر در جنوب ایران می گذراندند , جمعیت حدود ده هزار نفری اسیر نیز از این قحطی و خشکسالی و گرسنگی بی نصیب نبوده و در مدت کوتاهی آبادی و رونق خود را از دست می داد ، صاحب فارسنامه ناصری جمعیت حدود دویست سال گذشته اسیر را حدود ده هزار نفر جمعیت ذکر کرده که در زمان نگارش فارسنامه به کمتر از ده درصد خود رسیده است ، وی در سال 1316 هجری قمری تعداد خانوار ساکن یکصد سال قبل اسیر را بیش از یک هزار خانوار آباد عنوان کرده که در زمان نوشتن فارسنامه به یکصد خانه خراب هم نمی رسیده است. .
غلام فرزند ماقبل اخر خانواده که تازه به سن هفده سالگی رسیده بود برای نجات خود و خانواده راههای مختلف را امتحان کرده بود ولی به نتیجه مناسبی دست پیدا نکرده و تنها راه خروج از این شرایط سخت را رفتن از اسیر دانسته و سرانجام تصمیم به مهاجرت می گیرد و با یکی از همشهریان به آبادان رفته و از طریق آبادان راهی سرزمین کویت می شود. انجا وضعیت معیشت و زندگی قدری بهتر بود و او توانست پس از حدود سه سال اقامت در کویت علاوه بر گذران زندگی بهتر مقداری مایحتاج ضروری و پول نقد برای خانواده به سوغات بیاورد ولی متأسفانه در این مدت کوتاه پدر و سه عضو دیگر خانواده جان خود را در اثر حوادث گوناگون و مهمتر از همه قحطی و خشکسالی از دست داده بودند ، او پس از مدت کوتاهی اقامت در اسیر و ادامه شرایط ناگوار گذشته به ناچارمجددا به کویت بازگشت و در آنجا قصد اقامت دائم کرد.
غلام در منطقه شرقیه کویت اقامت و در آنجا ازدواج نمود و در بیش از یکصد سال گذشته فرزندان و نوادگان وی به بیش از یکصد و پنجاه خانوار رسیده و اثرات زیادی در تاریخ و فرهنگ کویت ایجاد کرده اند. شیعیان کویت حدود بیست و پنج درصد جمعیت آن کشور را تشکیل داده و حدود سی مسجد و یکصد و بیست حسینیه فعال داشته و در کشورهای مختلف جهان از خود آثار خیر فراوانی به جا گذاشته و در پارلمان پنجاه نفره کویت دارای هشت نماینده اند. شیعیان ایرانی‌الاصل که در اصطلاح «عجم کویتی» نامیده می‌شوند عموما از سواحل جنوبی ایران و استان‌های بوشهر، فارس، خوزستان به این کشور آمده‌اند. اغلب شیعیان عراقی از مناطق جنوبی عراق، بصره نجف و کربلا هستند. شیعیان عربستان از منطقه شرقیه و از احساء هستند. گروهی از شیعیان بحرینی نیز به کویت آمده‌اند که به بحارنه و قلالیف مشهورند. این مهاجرت‌ها به دلایل مختلف و از جمله بهبود اوضاع اقتصادی و کارهای تجاری صورت گرفته است
چند تن از فرزندان اسیری با تلاش و پشتکار خود به درجات بالایی رسیده و در منطقه دارای نقش و جایگاه والایی بوده اند از جمله : خانم دکتر غدیر محمد محمود غلوم رضا اسیری (متولد 17 نوامبر 1977)وزیر سابق کار و امور اجتماعی کویت ؛دکتر عبدالرضا علی اسیری استاد علوم سیاسی دانشگاه و فعال اجتماعی کویت ، قاسم علی اسیری؛ عادل اسیری و ... که در جامعه شیعی کویت مطرح و ارتباط نزدیکی با ایران داشته و دکتر عبدالرضا اسیری در سالهای اخیر با حضور در ایران و اسیر آثار خیری نیز از خود به جای گذاشته است، دکتر اسیری علاقه زیادی به سرزمین آبا و اجدادی خود داشته و با شرکت در مجامع مختلف علمی نظرات ارزشمند خود را در مورد حوادث تاریخی و ارتباط و جایگاه ایران در منطقه داشته است که می توان به نمنه های زیر اشاره کرد.
."دکترعبدالرضا اسیری" استاد علوم سیاسی دانشگاه کویت، گفت: خلیج فارس از قدیم با این نام شناخته می شد و مسایل سیاسی نباید سبب تغییر اسامی تاریخی شود. این استاد دانشگاه کویت که در سمینار روابط " ایران - کویت " سخن می گفت ، افزود : ما نمی توانیم نام اسامی تاریخی آبراهها و یا اقیانوس ها و یا مناطق معروف به نام های بخصوص را به دلخواه خود و بنا به تحولات سیاسی تغییر دهیم و خلیج فارس از قدیم با این اسم معروف بود. وی تاکید کرد این نام مالکیت را برای صاحب آن به وجود نمی آورد و صرفا یک نام است که نباید نسبت به آن حساس بود. اسیری با اشاره به نام اقیانوس هند، تصریح کرد: 18 کشور مختلف از جمله هند پیرامون اقیانوس هند وجود دارد، اما هیچ کسی یا کشوری نمی تواند و نباید نام آن را به دلیل مسایل سیاسی تغییر دهد. سمینار "روابط ایران - کویت " بنا به ابتکار گروه علوم سیاسی دانشکده علوم اجتماعی کویت با همکاری سفارت جمهوری اسلامی ایران در این کشور در دانشگاه کویت برگزار شد.
تاریخ و گذشتگان خود را تکریم کنیم .
