ا
پزشکان زن و جراحان نامدار
آثار تاریخی به جای مانده از پیشینیان گوشه های ناچیزی از افتخارات و سخت کوشی مردمانی است که در جای جای این سرزمین فعالیت کرده و منشاء خدمات و افتخارات بزرگ در هر منطقه بوده اند اگر وجود مُهرهای نگهداری شده در موزه های لندن(مربوط به شهر اسیر در فارس) تاریخ سکونت و ابراز هویت این سرزمین را به بیش از هفت هزار سال پیش می رساند پیشینه سایر فعالیت های فرهنگی و اجتماعی نیز دست کمی از آنها ندارد منتها مرور زمان و عدم ثبت و نگهداری آثار آنها ما را از این گذشته ممتاز محروم کرده است،
وجود صندوقچه قدیمی حاوی لوازم و وسایل پزشکی مربوط به مرحوم معصومه مهرعلی از طبیبان مشهور منطقه جنوب خود گواه این مدعاست،
ایشان پزشکی حاذق و جراحی مشهور بوده که حوزه ی طبابتش مناطق اسیر جم، گله دار و سیراف و نواحیجنوب کشور را در بر می گرفته است.
این بانوی فرزانه، پزشکی و جراحی را به طور تجربی آموخته بود. در آن سالهایی که در اثر هجوم بیگانگان و دولت متجاوز انگلیس منطقه در آتش تجاوزگری دشمنان خارجی و درگیری ها و جنگ و نزاع های داخلی و بین طایفه ای می سوخت ایشان با علم طبی که داشت مجروحان زیادی را مداوا می کرد و چه بسیار تیرخورده هایی که از شدت درد جانشان به لب رسیده بود و با نوک تیغ جراحی و نیشتر این بانوی قوی دل گلوله را از بدن زجر کشیده شان به در آورده و آن ها را از کام مرگ می رهاند، چه بسا زنانی که در اثر زایمان های سخت و بیماری های زنان متحمل رنج و مشقات زیادی بوده و با دستان توانای این بانوی شیردل و شنیدن صدای دل انگیز گریه نوزادشان از درد و ناراحتی نجات پیدا کرده اند، وجود بیماری های عفونی و زخم های چرکین و تاول های دردناک با جراحی و تهیه ضماد و داروهای تجویزی ایشان به راحتی التیام یافته و دردمندان را از خطر عفونت های طولانی و خطر قطع عضو و مرگ های دلخراش رهایی بخشیده است.
این شیرزن در حدود سالهای 1235 ه ش در منطقه ی اسیر به دنیا آمد. پدرش مرحوم مهرعلی از طایفه ی میر شکارهای اسیر است. با پسر عمویش، مرحوم محمد تقی بن حسن بن محمد(میرشکار) ازدواج می کند و از این ازدواج صاحب سه دختر و یک پسر می شود، پس از مدتی به منطقه جم رفته و در آنجا سکونت می گزیند و باز بیماران و دردمندان از تجربه و درمان های او بهره مند می گردند ، لازم به ذکر است ایشان نیز همچون سایر پزشکان و طبیبان آن دوران از بیماران هیچکونه هزینه و حق العملی دریافت نمی کرده اند.
سکینه متوفی 1364 ه ش به عقد و ازدواج حاج ابراهیم نیک خواه متوفی 1319 ه ش ، کلثوم به عقد و ازدواج حسینقلی مصلحی متوفی 1310 ه ش، مریم دختر کوچکش به عقد مشهدی علیرضا اجرایی متوفی 1340 ه ش در می آیند و تنها پسرش محمدتقی اجرایی فرزند محمدتقی متوفی 1358 ه ش است.
سرانجام این بانوی فداکار در سال 1323 ه ش در 88 سالگی دار دنیا را وداع گفته و در قبرستان ملا حسین جم به خاک سپرده می شود.
پس از فوت ایشان، مرحوم محمدتقی که پزشکی را از مادر آموخته بود، راه مادرش را ادامه می دهد.
محمدتقی اجرایی نقل کرده پس از فوت مادرم برای در آوردن گلوله از بدن کسی نیازمند به ماده ایی شدم و هر چه وسایل پزشکی مادر را جستجو کردم داروی موردنظر را نیافتم؛ شب به این نیت که مادرم را در خواب ببینم خوابیدم؛ در عالم رویا مادرم را دیدم و سراغ آن دارو را از او گرفتم. صبح اول وقت به آدرسی که مادرم داده بود رفتم و آن را به راحتی پیدا کردم.
در این صندوقچه ی قدیمی تعداد زیادی کیسه های پارچه ای حاوی انواع داروهای گیاهی منطقه و تعدادی ابزار فلزی پزشکی و جراحی مثل نیشتر، انبرک، سوزن و ... وجود دارد.
