سفارش تبلیغ
صبا ویژن

‏بوی بد دهان

ارسال  شده توسط  دکتر اکبر اجرایی در 87/8/5 4:50 عصر

بوی بد دهان

متاسفانه بوی بد دهان می تواند بیش از هر عامل دیگری باعث اذیت و آزار افراد در معاشرت ها و گفتگوهای مختلف باشد که عامل ایجاد آن تنهاخوردن غذاهای حاوی سیر و پیاز و یا مسواک نزدن نمی باشد و بدتر آنکه در اکثر موارد این گونه افراد از رنجی که دیگران در مواجهه با آنان متحمل می شوند غافل می باشند.. بازدم بدبو در افراد می تواند نتیجه بیماری های سینوس ها، لثه ها، خشکی دهان و یا یک بیماری داخلی نظیر ناراحتی ها و اختلالات دستگاههای گوارش و تنفسی باشد.جالب است بدانیم حتی سالم ترین افراد نیز از ایجاد بوی بد دهان در صبحگاه توسط آنان در امان نمی باشند.

به قول یکی از بزرگان علم دندان پزشکی«هیچ کس صبحگاه با بوی گل در دهان از خواب برنمی خیزد.» حفره های موجود در دهان و زبان های دارای شیارهای عمیق، اولین مخزن و محل تجمع باکتری هایی هستند که عموما پلاک یا جرم نامیده می شوند. باکتری ها ترکیبات فراری نظیر گوگرد ایجاد می کنند که اکثر بوی بد دهان را در اثر وجود آنهاست. دهان بدبو می تواند علامت هشداردهنده خوبی برای تشخیص اولیه بیماری لثه باشد که توسط پلاکها ایجاد می گردد. مسواک زدن صحیح و مناسب دندان ها و حتی زبان می تواند به پاک کردن باکتری های بدبو کمک کند. کارشناسان اغلب به بیماران توصیه اکید می کنند که لکه های بین دندان ها را با نخ دندان به صورت مداوم بردارند.

  فقط مصرف اندکی از برخی مواد می تواند بوی بد را به دهان بیاورد. بوی غذاهای حاوی سیر و پیاز می تواند تا مدت ها پس از صرف غذا باقی بماند. غذا وارد جریان خون شده و به شش ها می رود و موجب بد بو شدن بازدم می گردد. دهان شویه ها و برخی از انواع آدامس یا گیاهان معطر تنها به طور موقت می توانند بوی بد را بپوشانند و این بو تا زمانی که آثار و بقایای آن غذا از بدن دفع نشده است ادامه می یابد.

 دهان بدبو اغلب نماینده یک بدن ناسالم است. پاره ای از پژوهش ها نشان می دهند که تعداد زیادی از بیماری ها و مشکلات بهداشتی بوی بد دهان را به عنوان یک عارضه ایجاد می کنند. بوی بد دهان می تواند نشانه یک بیماری جدی مانند یک عفونت باشد.دهان خشک یک نوع بیماری ای است که در آن بزاق در دهان به اندازه کافی تولید نمی شود، بزاق می تواند دهان را از باکتری های مولد بوی بد موجود در خارج آن در امان نگاه دارد. شب هنگام و در هنگام خواب همگی ما اساسا به خشکی دهان مبتلا می شویم. هیچ کس در زمان خواب بزاق تولید نمی کند و به همین دلیل ما صبحگاه با بوی بد دهان از خواب بر می خیزیم. بیماران مبتلا به سرطان که پرتودرمانی می شوند، اغلب بوی بد دهان را تجربه می کنند.

افراد سالمند مبتلا به بوی بد و خشکی مداوم دهان ممکن است حتی به بیماری های بدتری نیز مبتلا شوند. خشکی دهان همواره بلع دشوار را به همراه دارد. به همین دلیل ممکن است غذا در هنگام بلع به صورت ناخواسته به آسانی به لوله تنفسی و شش های بیمار وارد گردد و این امر می تواند ابتلا به ذات الریه و سایر عفونت های تنفسی  را سبب شود.

نارسایی کلیه، دیابت، تغییرات هورمونی، و مشکلات ریوی نیز می توانند بوی بد دهان را سبب شوند. ترکیبات تنباکو عامل بدبو شدن تنفس در افراد سیگاری و مصرف کننده های سایر مواد دخانی نظیر قلیان می باشد. اختلالات گوارشی از قبیل اشکال در سوخت و ساز اسیدهای چرب و اجابت مزاج به دفعات کم می تواند مولد بوی بد دهان باشد. این امر همچنین می تواند از عوارض رژیم گرفتن های نامناسب و تغذیه ناصحیح باشد.

 افرادی که رژیم غذایی کم کربوهیدرات مصرف می کنند نیز از بوی بد دهان در رنج هستند.

دندانهای خود را مرتبا و با یک روش بهداشتی و صحیح  مسواک کنیم تا از بوی بد دهان به اندازه زیادی در امان بمانیم.قبل از مسواک زدن  دندان های خود را مرتبا نخ دندان کرده و دهان خود را هر روز با یک دهان شویه بشوییم تا از پوسیدگی دندان ها جلوگیری شود



ترس در کودکان

ارسال  شده توسط  دکتر اکبر اجرایی در 87/7/14 12:12 عصر

a

گاهی با خود فکر کرده ایم که چرا در سنین کودکی از بعضی از چیزها یا بودن در برخی شرایط می ترسیدیم یا چرا اصولا کودکان می ترسند؟ ترس یکی از واکنشهای طبیعی بشر در مواجهه با خطرات احتمالی است ولی حدود آن تا چه اندازه بایستی باشد؟ 
گاهی اوقات یک تغییر در شیوه زندگی مثل تغییر محل سکونت ، جدا شدن از والدین و... به صورت ترس از تاریکی ، ترس از حیوانات و غیره خود را نشان می‌دهد. بنابراین می‌توان گفت برخی از ترس‌های مشخص و معین در کودکان می‌تواند ریشه‌های روانشناختی داشته باشد و مستقیما با موضوع مورد نظر ترس مرتبط نباشد. در برخی اوقات این خانواده است که مشکل ترس را در کودک به وجود می‌آورد. ممکن است کودک ترس از یک مساله خاصی را در محیط خانواده یاد گرفته باشد. مثلا مادری که از مارمولک می‌ترسد این ترس خود را به کودک منتقل می‌کند. این اتفاق بر اساس فرایند یادگیری صورت می‌پذیرد. به طوری که والدین در آموزش اکثر رفتارها به عنوان الگو و سرمشق کودک ایفای نقش می کنند.
کودکی که نیاز به احساس امنیت دارد با مشاهده رفتار و حالات والدین و خانواده خود شروع به شناسائی محیط ها و موقعیت‌های امن از ناامن می‌نماید. و در این راستا کاملا متکی بر آنهاست. بنابراین آنچه رفتار مادر نشان می‌دهد برای او الگو و اساس رفتارش است. کودک با مشاهده رفتارهای مختلف می‌آموزد که چه چیزی ترسناک است و چه چیزی ترسناک نیست. گاهی اوقات ترس کودک ناشی از شیوه های زیستی غلط والدین است. والدینی که برای وادار کردن کودک به انجام کاری او را تهدید می‌کنند و یا از چیزی می‌ترسانند. مثلا مادر به کودک خود می‌گوید اگر شلوغی کنی می‌روم و دیگر بر نمی‌گردم. یا برای وادار کردن به او خوردن دارو او را از آمپول می‌ترساند. فشار روانی که به این طریق والدین به کودکان خود وارد می‌کنند ، می‌تواند به صورت ترس‌های مختلف خود را بروز دهد. در کودکان ناراحتی‌ها و اضطراب‌های روانی اغلب با مواردی از قبیل ترس و... مشخص می‌شوند.
از جمله عوامل دیگر شرایطی است که کودک در محیط پیرامون ممکن است با آنها مواجه شود، مثل دیدن تصادف دو اتومبیل و دزد و... همینطور است تماشای فیلم‌های ترسناک و وحشت انگیز که با تاثیری که روی قدرت تخیل کودک می‌گذارد موجب وسعت یافتن این صحنه‌ها و شاخ و برگ داده شدن آنها در ذهن کودک می‌شود و ترس و وحشت زیادی را در کودک ایجاد می کند. 
 
در وهله اول باید به سن کودک توجه داشت. برخی از ترس‌ها در سنین خاصی طبیعی‌تر هستند. بنابراین اگر چنین ترس‌هایی بیش از دو سال دوام داشته باشند حتما به توجه و درمان نیاز دارند. اصولا یک ترس عادی نباید چنین مدت زمانی طول بکشد و گاه بدون نیاز به مداخلات درمانی به تدریج کاهش پیدا کرده و بالاخره از بین می‌رود. همینطور برای تشخیص ترس‌های غیر عادی باید به نوع ترس نیز توجه داشت.
هر چند گاهی اوقات کودکان از چیزی می‌ترسند ولی این ترس چندان وحشت‌زا نیست و مشکل خاصی در عملکرد روزانه کودک ایجاد نمی‌کند و واکنش ترس در او چندان شدید و ناهنجار نیست. اما زمانیکه نوع ترس کودک غیر عادی است و نیاز به مداخلات درمانی دارد واکنش کودک به عامل ترس بسیار شدید است. کودک بسیار وحشت زده می‌شود و رفتارهایی از خود نشان می‌دهد که اغلب خارج از کنترل دیگران است.

روان شناسان برای کاهش ترس‌های کودکان راههای زیادی را توصیه می‌کنند. آنها در وهله اول به والدین توصیه می‌کنند که در رفع مشکل کودک عجولانه عمل نکنند. تعجیل و شتابزدگی آنها در کاهش ترس کودک می‌تواند به جای درمان ، اضطراب و ترس او را افزایش دهد. این ترس معمولا بتدریج از بین می‌رود و لازم است والدین با خونسردی و آرامش اقدام به کاهش این ترس‌ها نمایند. توصیه بعدی روان شناسان این است که هرگز کودکان را به خاطر ترسی که دارند تحقیر و سرزنش نکنیم. هر چند دلیل ترس از نظر ما بزرگترها کاملا غیر منطقی و نامعقول به نظر می‌رسد اما خود کودک چنین احساسی ندارد و نمی‌تواند غیر منطقی بودن ترس خود را درک کند و سرزنش به او کمکی نخواهد کرد.
حتی زمانیکه کودک تحت نظر یک متخصص یا روان شناس درمان می‌شود، اگر عامل اصلی ایجاد کننده ترس هنوز حضور داشته باشد فایده زیادی نخواهد کرد. مثلا زمانیکه خود مادر از تاریکی می‌ترسد، هر چند کودک حمایت‌ها و درمان‌هایی را از روان‌شناس و مشاور خود دریافت می‌کند، اما الگویی که در خانه از رفتار مادر می‌پذیرد الگویی قویتر است که نتایج یک درمان ثمر بخش را از بین می‌برد. بنابراین لازم است علل اساسی ترس کشف و مرتفع شوند.
با بازی کردن می توانیم تا حدودی ترس کودک را از بین ببریم. مثلا برای کودکی که از آمپول می‌ترسد، می‌توانیم یک بازی خوب ترتیب بدهیم که در آن کودک آمپول زدن را تمرین کند. در مراحل دیگر می‌توان از روشهای خاص رفتار سازمانی که توسط روانشناسان استفاده می‌شود بهره گرفت. با مراجعه به یک روانشناس و درمان‌های رفتاری او می‌توان اقدام به حل مشکل کودک نمود.
پدیده ترس هر چند که یک غریزه طبیعی است که در انسان از همان بدو تولد وجود دارد، اما هر گاه به دلیل تغییراتی که در شدت و نوع آن بوجود می‌آید از حالت عادی خارج می‌شود. این ترس‌ها تحت عنوان ترس‌های مرضی شناخته می‌شوند که هم کودک و هم اطرافیان او را آزار می‌دهند توصیه‌های مناسب روان‌شناسان و استفاده از مداخلات رفتاری در این راستا می‌تواند سودمند باشد.