چند روز پیش رسانه های عمومی از قول رییس جمهور محترم نوشتند که :«من با اینکه میگویند دو بچه کافی است، مخالف هستم». این سخن محمود احمدینژاد است که در نشست مشترک دولت و مجلس مطرح شد.
به گزارش ایسنا، وی گفت: در حال حاضر آقایان و خانمها موظفند روزانه 8 ساعت کار کنند، ولی من در اینجا اعلام میکنم که دولت این آمادگی را دارد که طبق لایحهای این زمینه را فراهم کند که ساعت کار زنان متاهل نسبت به تعداد فرزندانی که دارند کاسته شود تا آنها بهتر بتوانند به مسئولیت اصلیشان عمل کنند.
رئیسجمهور گفت: من نمیگویم خانمها کار نکنند، بلکه معتقدم آنها باید در صحنه حضوری فعال داشته باشند. احمدینژاد همچنین در پاسخ به اظهارات نمایندگان حاضر در جلسه گفت: اینکه میگویند دو بچه کافی است، من با این امر مخالف هستم. کشور ما دارای ظرفیتهای فراوانی است. ظرفیت دارد که فرزندان زیادی در آن رشد پیدا کنند، حتی ظرفیت حضور 120 میلیون نفر را نیز داراست.
وی گفت: این غربیها خود دچار مشکل هستند و چون رشد جمعیتشان منفی است، از این امر نگران هستند و میترسند که جمعیت ما زیاد شود و ما بر آنها غلبه کنیم، به همین خاطر مشکل خودشان را به دیگر کشورها صادر میکنند.
وچند روز بعد این مطالب از قول یکی از نمایندگان زن مجلس شورای اسلامی منتشر شد که آقای رییس جمهور این مطالب را به شوخی گفته اند:
خانم منیره نوبخت عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و رئیس مرکز فرهنگی زنان هم با تقدیر از جدیت و اراده دولت احمدینژاد برای حل مشکلات اقتصادی خانوادهها و به خصوص زنان خانواده گفت: کشور ایران نه از نظر وسعت خاک و نه از لحاظ ثروت ملی مشکلی برای افزایش جمعیت ندارد.
خانم رهبر نماینده تهران درخصوص افزایش جمعیت که از سوی رییسجمهوری عنوان شده خاطر نشان کرد: ایشان در حد شوخی بحث افزایش جمعیت را مطرح کردند. در حال حاضر شرایط کار خانمها در بیرون باعث شده که خانوادهها با فرزند کمتر موافق باشند. ایشان نظر شخصی خودشان مبنی بر اینکه با بچههای زیاد موافقم را اعلام کردند.
عضو فراکسیون اصولگرایان گفت: بحث اصلی رئیس جمهوری این است که با دقت ریشهیابی کنیم هر چه تعداد جمعیت مسلمانان و شیعیان بیشتر باشد طبیعتا این تحکیم نظام اسلامی در جهان را ایجاد میکند که البته این مباحث در این جلسه مطرح نشد.
راستی پس از سالها کارشناسی و برنامه ریزی در مورد کاهش جمعیت آیا این اظهارات شوخی یا جدی است؟؟
اینجاست که لزوم استفاده از مشاوران آگاه و امین برای مسؤلین ارشد نظام بیشتر احساس می شود و آنان بایستی خیلی سنجیده تر و با احتیاط تر در حوزه های تخصصی و کارشناسی اظهار نظر نمایند.