فلفل گیاهی است که در آب و هوای نیمه گرمسیری و گرمسیری می روید. میوه آن در پوششهای غلافی بلند که در صورت رسیدن رنگ قرمز، نارنجی یا زرد به خود می گیرند، می روید. میوه این گیاه به صورت خام، پخته شده، خشک یا در قالب چاشنی پودری در صنایع غذایی و دارویی، مصرف می شود.
گرچه فلفل دلمه‌ای را تقریبا می‌توان در همه فصول یافت، اما ماه‌های تیر و مرداد اوج به میوه نشستن این گیاه زیبا با رنگ‌های متنوع است که علاوه بر زیبایی سفره ها، خواص درمانی زیادی هم دارد.
رنگ‌های شفاف فلفل دلمه‌ای سرشار از بهترین مواد مغذی است. فلفل دلمه‌ای منبعی غنی از ویتامین آ و ویتامین سی است که هر دوی آنها از آنتی‌اکسیدان‌هایی قوی هستند. هر دوی این آنتی‌اکسیدان‌ها بر روی رادیکال‌های آزاد که اثر تخریبی روی سلول‌ها دارند، تاثیر می‌گذارند.
آیا می‌دانید رادیکال‌های آزاد بازیگران اصلی در جمع کردن کلسترول در رگها هستند و باعث گرفتگی رگها و بیماریهای قلبی، تخریب عصب و رگها می‌شوند.فلفل دلمه‌ای با تشکیل این دو ماده روی رادیکال‌های آزاد تاثیر می‌گذارد و باعث کاهش ریسک ابتلا به بیماریهای قلبی و عروقی میشود.
همچنین فلفل دلمه‌ای حاوی ویتامین ب 6 و فولیک اسید است که در پیشگیری از گرفتگی رگها وایجاد بیماری قلبی در افراد دیابتی تاثیر می‌گذارد. هر دوی این ویتامین‌ها که از خانواده ویتامین‌های ب هستند، باعث کاهش هموسستئین می‌شوند. هموسستئین بالا باعث تخریب رگهای خونی شده و باعث افزایش حمله قلبی و سکته میشود.
با تهیه ویتامین‌هایی که هموسستئین را به مولکول‌های مورد نیاز تبدیل می‌کنند، فیبر موجود در فلفل دلمه‌ای می‌تواند کلسترول را که عامل دیگری برای ابتلا به حمله قلبی و سکته است، کاهش دهد.
فلفل قرمز یکی از اندک غذاهایی است که حاوی لیکوپن است. لیکوپن ماده ای است که مصرف آن رابطه‌ای عکس با سرطان‌هایی نظیر، سرطان پروستات، مثانه و لوزالمعده دارد. تحقیقات نشان داده‌اند، افرادی که از غذاهایی با لیکوپن کمتر استفاده می‌کنند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان هستند.ماده ای در فلفل وجود دارد که سبب گرم بودن این گیاه میشود. هر چند که فلفل خود گیاهی گرم است، اما خوردن آن سبب کاهش درجه حرارت بدن می شود که این مساله یکی از دلایل اصلی تمایل مردم مناطق آب و هوایی گرم به مصرف زیاد فلفل محسوب می شود.
این ماده همچنین به بسیاری از خواص درمانی فلفل کمک می کند تا سیستم قلبی - عروقی را تحریک کرده، سیستم هاضمه را تقویت نموده، درد موجود روی پوست یا مفاصل بدن را تسکین بخشد، و به مثابه "داروی ضد احتقاق و ضد باکتری" عمل می کند.
فلفل میزان کلسترول خون را پایین می آورد. که این امر باعث پایین آمدن فشارخون میشود. این گیاه همچنین از انعقاد خون در رگهای خونی جلوگیری می کند، این خواص فلفل به پیشگیری از بیماریهای قلبی نظیر آترواسکلروز (سخت شدن رگها) کمک می کند.
هر چند فلفل سبب سوزش زبان میشود، اما این گیاه واقعاً مسکنی قوی است. این گیاه ابتدا سبب تحریک درد میشود، اما سپس شدت علایم درد را در بدن کاهش می دهد. این حالت، آنرا برای افرادی که از درد مزمن رنج می برند به طرز خاصی مؤثر کرده است چون چندین روز طول می کشد که نتایج قابل توجه آن معلوم گردد.
آنهایی که از زونا، درد ناشی از دیابت، و سایر دردهای پس از عمل جراحی رنج می برند، می توانند به ویژه از چندین نوع فلفل یا انواع "کرمهای کپساسین" که قابل دسترسی است، بهره ببرند.
کپساسین موجود درفلفل نه تنها درد آرتروز و آرتریت روماتیسمی را تسکین می دهد، بلکه به کاهش میزان ورم ناشی از این حالات وقتی که به عنوان پماد موضعی مورد استفاده قرار گیرد، کمک می کند.
فلفل با تحریک تولید مایعات هاضمه در معده و نابودی باکتریهایی که می توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقویت می کند. خاصیت ضد باکتری فلفل همچنین از اسهال ناشی از عفونت جلوگیری می کند.
این گیاه به عنوان داروی ضد احتقان، سبب رقیق و نازک شدن خلط و خارج شدن آن از ریه ها می شود. از آنجا که این گیاه بافت ریه را تقویت می کند، در نتیجه برای آنهایی که مبتلا به آمفیزم هستند نیز مفید است.
