درختچه ای خوش  منظر، سبز رنگ، خار دار، بومی ایران،دارای شاخه های  فراوان، ساقه های ایستا، با رشد سریع عمقی ریشهمی باشد، در زمینهای سفت،ارتفاع تا6متر می رسد ، مقاوم  به  شرایط  نامساعد و کم آبی بوده و برگهای آن پیچ خورده و دارای گلبرگ های سفید رنگ و میوه ها کرک دار می باشد.

زمان گل دهی و تشکیل بذر:

    گل های سفید رنگ بادام کوهی معمولا قبل از ظهور برگ ها در اوایل فروردین ماه ظاهر می شود. میوه نیز در خرداد ماه رسیده و قابل جمع آوری است.

دلایل کاهش بادام کوهی:

       استفاده  بیابان نشینان از چوبهای این درختان جهت تهیه سوخت و زغال به تدریج باعث از بین رفتن اکثر رویشگاههای بادام کوهی شده است. آثار و شواهد این  امر را  در چاله های زغال سوزی اکثر نواحی کوهستانی خشک می توان مشاهده کرد.

زیستگاه:

    بومی ایران و منطقه  خاورمیانه بوده و  گستردگی آن در مناطق جنوبی ، مرکزی وشمال شرق ایران، در کوههای آهکی- سنگلاخی و دامنه های ارتفاعی بین 800 تا 2700 متر از سطح دریا دیده می شود.

موقعیت جغرافیایی:

این گیاه در مناطق کوهستانی در استان های فارس، خوزستان، و بلوچستان، یزد ،ارا ک، کردستان، بختیاری، تهران، میانه و لرستان و …..در انواع مختلف خاک رشد می کند.

مغز بادام کوهی شیرین شده یا فرآوری شده حاوی نشاسته، قند، فیبر، پروتئین، آب، انواع ویتامین‌هایB1 و B2 وB3 و انواع مواد معدنی مانندکلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، پتاسیم، سدیم و روی است. حدود نیمی از وزن دانه بادام کوهی ازروغن تشکیل و حاوی چربی با اسیدهای غیراشباع است؛ بنابراین برای افراد چاق و دارای امراض قلبی و عروقی، مضر نمی باشد.

نحوه مصرف

مغز اخور یا بادام کوهی را به دو صورت شیرین شده یا فرآوری شده برای مصارف تنقلات و تلخ و فرآوری نشده که بیشتر جنبه دارویی دارد مصرف می نمایند.

ترکیب شیمیایی:

 این گیاه دارای ماده ای به نام آمیکدالوزید است و از میوه های آن بادام تهیه می شود.

خواص درمانی:

     مسهل

      ضد کرم دم کرده پوست معالج سرفه و ناراحتیهای تنفسی

      دم  کرده برگ مسکن درد

     روغن بادام معالجه سرفه،  برونشیت و حبس البول موثر

       ملین و مدر

میزان مصرف:

بادام کوهی بیشتر به صورت روغن یا ضماد و به شکل موضعی استفاده می شود.

نکات احتیاطی:مصرف بادام کوهی بدون فرآوری معمول نبوده و خوردن آن به دلیل وجود آمیگدالین خطرناک است.

میوه:

میوه های آن به صورت تخم مرغی،قهوه ای روشن با پوسته سخت و صاف، با یک دانه سفید رنگ و دارای کرکهای کوتاه، هسته دارای خطوط شیاری و طعم تلخ بوده و بعد از شیربن شدن مصرف خوراکی دارد. در تنقلات و شیرینی پزی و صنایع غذایی کاربرد دارد.

خواص داروئی:

استفاده به عنوان تنقلات بعد از شیربن شدن، تهیه ملین ، ادرار آور و موثر در درمان میگرن، سیاه سرفه و رماتیسم و دردهای اسکلتی عضلانی بوده و در درمان ناراحتیهای قلبی کاربرد دارد.

ترکیبات شیمیایی:

در میوه آن  آمیگدالین، دیاستاز(سیناپتاز)وآلدئید بنزوئیک وجود دارد.

 صمغ:

     صمغ درخت بادام کوهی که بیشتر  آن را «صمغ شیرازی» می‌نامند و معمولا رنگ صمغی که در مناطق گرمسیری به دست می‌آید روشن‌تراز مناطق سردسیر است. در رنگ‌های قرمز، زرد و نارنجی مشاهده می‌شود.

     خواص دارویی و صنعتی صمغ :

برای کاهش و قطع اخلاط سینه ، تحریک اشتها،رفع سنگ مثانه، برای دندان درد کاربرد داشته و در صنعت برای  صنایع نساجی، آهار پارچه، کاغذسازی، چسب، لیتوگرافی، جوهرسازی مصرف شده و در بسیاری از صنایع آرایشی و غذایی عامل حلال کننده و سوسپانسیون سازی به کار

رفته و یا به همراه کتیرا و صمغ عربی در داروسازی و قرص‌سازی مورد استفاده قرار می گیرد  در ضمن آن را در آب حل کرده و برای شستشوی موهای سر و یا آهار دادن به کلاه نمدی نیز مصرف می کنند.