به نام او که قلم به سوگندش حرمت یافت

هر روزه همه شاهد و شنوای سخنان زیادی از افراد مختلف در جامعه می باشیم این سخنان می توانند از صحبت های محاوره ای، تدریس، سخنرانی و...متفاوت باشند.

نکته ای که در این بین دارای اهمیت است اینکه در موارد زیادی دیده می شود که افراد به صورت ناخودآگاه جملات کوتاه یا کلماتی را در سخنان خود به عنوان تکیه کلام تکرار می کنند و گاهی این تکرار به حدی زیاد می شود که هر شنونده ای را آزار می دهد.

تکرار کلماتی همچون:بنابراین، به هرجهت ،مثلاُ،به اصطلاح،لذا(لهذا)،به این ترتیب و دهها کلمه دیگر نه تنها باعث عدم تمرکز شنونده میشود بلکه تسلط و جایگاه گوینده را نیز زیر سؤال می برد

هرچه موقعیت و جایگاه اجتماعی گوینده و سخنران بالاتر باشد تکرار این واژه ها ناخوشایندتر و پذیرش آن برای شنونده سخت تر است.

من خود بارها شاهد تکرار این گونه کلمات در سخنان مدیران مختلف ،روحانیون و حتا استانداران و وزرای متعدد بوده ام شما نیز اگر قدری دقت کرده باشید موارد زیادتری را به یاد خواهید آورد .

لازم است گویندگان در این زمینه دقت نموده و نزدیکان و مشاوران نیز وجود این نقیصه را به آنان یادآور شوند.