ادامه از قبل

شهر شیراز در زمان آیت الله فال اسیری دارالعلم خوانده می شد و فال اسیری دراین شهر دارای بالاترین مقام علمی وفقهی بوده است مهمترین مسجد شهر یعنی مسجد وکیل نیز جایگاه برگزاری نمازهای جماعت وسایر مراسم مذهبی توسط فال اسیری بوده است .سید از لحاظ اجتماعی نیز مقام ممتازی در شهر داشته است .

میرزای شیرازی که او را به دامادی پذیرفت شخصیت والایی بود .مرجع بزرگ دینی در نامه های خود خطاب به وی با القابی شایسته از او یاد می کرد علل اعزام او به شیراز توسط استاد تنها به دلیل کفایت علمی وفقهی او و نیز شایستگی و آگاهی سیاسی واجتماعی سید بوده است .اجتهاد او مسلم است ودر شیراز صاحب فتوا بود ورساله عملیه ایشان در حال حاضر در کتابخانه شهید آیت الله دستغیب شیراز موجود است ودارای نکات برجسته و ویژه ای است که در رساله های قبل از ایشان کمتر بدان پرداخته شده است از جمله دارای مسایلی در مورد تعیین قبله مصارف زکات وحق فقرا و مساکین وتوضیحاتی در باره اصول دین ودیگر مسایل ضروری است

ایشان درپی مبارزات وارشادات مردم یک بار به اصفهان وبار دیگر به عراق تبعید می شود.بعد از قضیه قرارداد تنباکو او از اولین کسانی است که در شیراز دست به اعتراض می زند ودر برابر این اقدام استعماری ایستادگی می کند.یک روز در مسجد وکیل بر بالای منبر حاضر شده واعلام می کند:ای مردم موقع جهاد عمومی است بکوشید تا جامه زنان نپوشید وشمشیری از زیر عبا بیرون آورده اعلام میکند که هر بیگانه ای که برای انحصار دخانیات بیاید شکمش را با این شمشیر پاره خواهم کرد......ادامه دارد

علماء و دانشمندان

.....ادامه از قبل

3-آیت الله سید علی اکبر فال اسیری

وی در سال 1256 در اسیر متولد شد وبا پرورش در خانواده ای از سلسله جلیل سادات ودر سایه وجود عالم بزرگ اسیر مرحوم آیت الله شیخ محمد اسیری رشد و پرورش یافته دروس مقدماتی وقسمتی از دروس تکمیلی و عالی رانزد آن مرحوم در حوزه بزرگ اسیر فراگرفت.

با توجه به نبوغ ذاتی واستعداد سرشار و رشد سریع ایشان استاد که از هر جهت او را مستعد می یابد به او پیشنهاد رفتن به شیراز که در آن زمان دارالعلم نامیده می شد می نماید که حوزه های علمیه آنجا با وجود مراجع و علمای دانشمند از جمله مراکز مهم علمی تشیع به شمار می رفت وایشان در چهارده سالگی راهی شیراز شده و در محضر درس استاد شیخ مهدی کجوری متوفی به سال 1293 حاضر شده واز شاگردان برجسته ایشان به شمار می آید .

شیخ آقابزرگ تهرانی در کتاب طبقات اعلام شیعه جلد چهارم می نویسد :

او ازفقهای برجسته و علمای بزرگ شیراز بود در شیراز نزد شیخ مهدی کجوری در همان شهر تلمذ نمود سپس به عتبات عالیات مهاجرت نموده ودر نجف اشرف در محضر درس شیخ میرزا حبیب الله رشتی و دیگران حاضر شده و به کسب کمالات پرداخت .

فال اسیری قصد اقامت دایم در نجف داشت لکن استاد او رشتی از وی خواست به شیراز بازگردد تا مردم از دانش و فضل او بهره مند شوند  رشتی به خط خود در وصف  کتاب المیراث ایشان نوشت و به علو مرتبه و ارزش والای فال اسیری در دو زمینه علم وعمل اشاره نمود واین نوشته را به مهر خویش (حبیب الله) ممهور ساخت.

نسخه دست نویس کتاب المیراث ایشان در حال حاضر در کتابخانه سید عبدالله خویی در نجف نگهداری می شود. وی مشاور وداماد آیت الله میرزای شیرازی صاحب فتوای معروف تحریم تنباکو ومرجع بزرگ شیعه می باشد ........ ادامه دارد

علماء و دانشمندان اسیر

سیر یادگیری علم و دانش به خصوص با ورود اسلام به ایران از اهمیت و اعتبار خاصی در این منطقه برخوردار بوده است ودر قرن اول پس از اسلام مساجد علاوه بر محل عبادت و بندگی محل تدریس نیز به شمار می رفته است .درمسجد جامع اسیر هم عالمان و دانشمندان زیادی پرورش یافته اند که عده ای از آنان به مناطق دیگر مهاجرت کرده و اسامی و القاب آنان نیز به تبع این مهاجرتها تغییر یافته است.مثلا فرزند مرحوم آیت الله فال اسیری پس از مهاجرت از اسیر او را سید حسن فالی  نامیده اند در صورتی که زادگاه پدر ایشان اسیر بوده و وی هرگز به اسیر باز نگشته است.

برخی از علماء ودانشمندان اسیر بدین قرارند:

1-آیت الله شیخ محمد اسیری

در فارسنامه ناصری علاوه بر اینکه از وی به عنوان استاد حاج سید علی اکبر فال اسیری یاد می کند در مورد اسیر که توضیح می دهد نیز می نویسد:از علماء این قصبه است قدوه علماء و زبده فضلا شیخ محمد اسیری سالها در شیراز به نشر علوم اشتغال داشت ودر سال 1268 از شیراز عود به اسیر نمود ودر سال 1278 درقصبه اسیر به رحمت ایزدی پیوست.محل دفن ایشان در مسجد علی(ع) می باشد

2-شیخ محمد اسیری اول:ایشان در نیمه اول قرن نهم ه.ق.متولد شده و در سال 849 به حلقه مریدان سید محمد نوربخش که سر سلسله فرقه نوربخشیه است پیوست و شانزده سال از محضر سید کسب کمالات نمود وپس از درگذشت سید محمد نوربخش به شیراز آمد و در محله لب آب خانقاهی عالی بنا می کند و آن را به خانقاه نوریه موسوم می کند

در یکی از غزلهایش علت انتخاب تخلص اسیری را چنین بیان می کند:

در بقای عشق من گشتم فنا *عین عشقم این زمان از فضل رب

من اسیر دام عشقم لاجرم  * شد اسیری در جهان ما را لقب

شیخ محمد اسیری  از عرفایی است که به مقام فناءفی الله وبقاء الی الله رسیده است وشرح گلشن راز شیخ محمود شبستری از ایشان است وی در سال 912 در شیراز درگذشت از وی علاوه بر دیوان اشعار آثار وکتب زیادی به جای مانده است......ادامه دارد

 به نام او که خبر از روز عظیم می دهد

سلامی چو بوی خوش آشنایی

سلامی دوباره به شما دوستان عزیز

شما دوستانی که هر روزه وهر صبح مشتاقانه به دیدارمان می آیید شمایی که هر از گاهی با بشارتهای زیبا ویا تذکرات به جایتان امیدمان را دو چندان و خانه دلمان را روشن می کنید.

شما که با بیان شیوای خود درسهای شیرین با هم بودن وبا قلمهای رسایتان آوای دل انگیز دوستی را می آموزید.

بیاییم امروز به یاد خبر نگاران و به یاد شهید محمود صارمی وهمه خبرسازان و خبررسانان عرصه فرهنگ و اطلاع رسانی چند کلمه ای با هم بگوییم

به پاس زحمات ارزشمندوفداکاریهای شبانه روزی وارزتده آنان که در صحنه های مختلف ودر سخت ترین شرایط تلاش می کنند تا ماندگاریها و تلخ وشیرین های روزگار را به ما بنمایانند و آن را جاودانه سازند .

به آنان درود می فرستیم و زحمات طاقت فرسایشان را ارج می نهیم.

آنانی که تجلی حضور: تحرک وتلاش همیشگی اند.

به نام پروردگار هستی بخش ودرود بر شما دوستداران عزیز که هر روزه با پیامهای دل انگیزتان امید وانگیزه امان را دوچندان میکنید
امام باقر(ع):
سه کار از مکارم دنیا وآخرت است عفو کنی بر کسی که به تو ستم کرده؛باکسی که از تو قطع رحم کرده صله و پیوند کنی وهر گاه از روی جهل ونادانی با تو رفتار شد حلم کنی.

امروز اول ماه رجب ماه آمادگی برای مهمانی رب العالمین است. امروز روز ولادت با سعادت پنجمین پیشوای شیعیان جهان حضرت امام محمد باقر(ع) است .
این میلاد خجسته وحلول این ماه پر برکت را به شما دوستان عزیز تبریک وتهنیت گفته از خداوند بزرگ آرزو دارم که دلهای بی ریای همگان را شادتر قلوب با صفایتان را امیدوارتر ودستان سخاوتمندتان را پربارتر وقلمهای رسایتان را شیواتر گرداند.
همیشه در پناه لطف ائمه اطهار و مشمول عنایات آنان باشیم

اسلام و ورود به ایران

همزمان با طلوع خورشید روشنی بخش اسلام"مردم محروم منطقه همگام با مردم زجر کشیده سایر نقاط  ایران که از ظلم وستم و تبعیض طبقاتی دولت حاکمه به ستوه آمده بودند وبا شنیدن خبرهایی ازدین تازه و دستورات رهایی بخش آن هر لحظه منتظر گسترش دین جدید که ندای آزادی انسان از قیود انسانی وبرابری همه اقوام وقبایل سر داده بود بودند.

در اثر روابط و رفت و آمدهایی که مردم این ناحیه از امپراتوری بزرگ ایران با جزیره بحرین داشتند .خبرهایی از آیین جدید دستگیرشان می شد چرا که اسلام در زمان نبی مکرم اسلام (ص) به بحرین راه یافته بود وعده ای از مسلمانان در آنجا سکونت داشتند و زمینه های مستعدی جهت پذیرش اسلام در منطقه اسیر فراهم شده بود تا اینکه در زمان خلیفه دوم از طریق خوزستان وفارس در اثر لشکر کشی سپاهیان اسلام اکثریت مناطق جنوبی ومرکزی ایران مسلمان شده و خود را از زیر یوغ سلطه ظالمانه پادشاهن ساسانی رهایی دادند .

مردم مشتاق این ناحیه نیز در مدت کوتاهی جزو پیروان این دین آسمانی شده وبا یاری مسلمانان خبره وآشنا در اکثر کارها دخیل بوده وخود مبلغ ومروج احکام اسلامی در دیگر مناطق ایران بودند به طوری که در زمان عمرابن عبدالعزیز اولین مسجد فارس (مسجد جامع اسیر)در این محل ساخته می شود وطی سالیان متمادی مرکز عبادت وتعلیم وتعلم شاگردان واساتیدی بوده است که خود را وقف گسترش و احیا مبانی اصولی اسلام ودفاع از آرمانها و اندیشه والای این آیین الهی کرده بودند.

شجاعت و دلاوری مردم در دفاع از اسلام به حدی بوده است که در قرن اول اسلامی وپس از شهادت جانسوز امام علی(ع)که تبلیغات زهرآگین دستگاه حکومتی معاویه بر علیه امام به حدی شده بود که آن بزرگوار را از رده مسلمانان نیز خارج کرده وخوارج کوته فکر نیز او را تکفیر می کردند اصول وارزشهای اسلامی را حفظ کرده با جان ومال از آن دفاع می کردند.

دوران حکومت پنج ساله امام علی (ع)را در حقیقت باید دوران رشد وبالندگی وپرورش انسانهای پیرو واصولگرای واقعی در این منطقه خواند به گونه ای که از همان زمان شیعیان واقعی قدرت و اقتدار خود را حفظ کرده وبر سر دفاع از این آرمان مقدس رشادتها وجانبازیهای بی شماری کرده اند.

با گذشت 20 سال از شهادت امام علی (ع)وبر خلاف تبلیغات سوء فراوان با خبر حرکت امام حسین(ع) از مکه به سوی کوفه مردم اسیر با لشکری حدود هفتصد نفر برای یاری ایشان حرکت کرده که پس از واقعه کربلا به آنجا می رسند واین نشان از ایمان راسخ وتلاش عملی مردم در راه احیای اسلام واقعی توسط آنان است.مردم آزاده این منطقه در اکثرقیامهای اسلامی وآزادیخواهانه نقش فعال داشته اند واز خود رشادتهای فراوانی به جای گذاشته اند وسنگ قبرهای شهدایی که با آیات قرآن زینت یافته است خود دلیل گویایی بر این مدعاست........... ادامه دارد

 اسیر

با توجه به آنچه ذکر شد این سرزمین از زمانهای  بسیار کهن محل سکونت افراد و قبایل مختلف بوده است و در برهه های مختلف تاریخی به دلایل متفاوت جمعیتش دستخوش تغییر و دگرگونی شده است .

از شروع زندگی و پیدایش اولیه سکونت در این سرزمین هیچ اطلاع دقیقی در دست نیست. و چون بر اثر دوری از مرکز و عدم وجود تاریخ نگاری در گذشته تا مدتها اینجا بوسیله هیچ تاریخ نگاری به حساب نیامده است ولی از شواهد و قراین چنین برمی آید که از شروع زندگی در این سرزمین بیش از سه هزار سال می گذرد. چنانکه در کتیبه داریوش مربوط به دوهزار و پانصد سال پیش آمده است : در آن زمان پادشاه هخامنشی در آنجا حکومت می کرده و از آن مالیات می گرفته است . با مراجعه به متون و فرهنگهای مختلف جای دیگری بدین نام موجود نیست.ومراد همین اسیر فعلی میباشد.

با وجود آثار و ابنیه تاریخی و سنگ نوشته های مربوط به صدر اسلام از آبادی و رونق آن در آن زمان شکی نیست. به طوری که چندین سال قبل سنگ قبرهایی مربوط به سال 36 هجری قمری و رمضان 74 هجری در قبرستان اسیر و منزل مسکونی در آنجا پیدا شده است. مسجد جامع اسیر که دارای ویژگی و معماری خاص مربوط به اواخر قرن اول هجری قمری می باشد در زمان عمرابن عبدالعزیز ساخته شده است و در دورانهای مختلف محل عبادت و تدریس و پرورش شاگردان بسیاری بوده است . وجود تعداد زیادی قبرستان آن هم با فاصله های دور از هم و با وسعت زیاد خود گواه محکمی بر رونق و آبادی گذشته آن است . ولی در اثر حوادث و بلایای طبیعی در برخی ادوار به کلی ویران گشته است. و بنا به قولی در اثر زلزله سهمگین سده چهارم هجری که به مدت یک هفته ادامه داشته است چهره آبادی به کلی تخریب گشته و خسارات زیادی بر جای گذاشته است .

با نزدیکی منطقه به جاده مهم گور- سیراف ( فیروزآباد به بندر طاهری ) در اثر عبور کاروانهای مختلف از شهرهای ایران از اهمیت فوق العاده ای برخوردار بوده است به گونه ای که البسه و بافته های کتانی و گیوه از آنجا به خارج فرستاده می شده و بازار فروش خوبی برای کالاهای تجار و مسافران به شمار می آمده است

صاحب فارس نامه ناصری نیز از وسعت و اقتدار آن سخن گفته و جمعیت آن را در حدود دویست سال قبل بیش از یکهزار خانوار ذکر می کند که با توجه به گستردگی و بالابودن بعد خانوار در گذشته دارای جمعیتی در حدود ده هزار نفر بوده است که در زمان نگارش فارس نامه به بیش از یکصد خانه خراب نمی رسیده است و کاهش بسیار زیاد آبادی و جمعیت آن باید در اثر وجود یکی از بلایای طبیعی یا حوادث غیرمعمول اتفاق افتاده باشد و گرنه چنین تحول عظیمی آنهم در فاصله پنجاه شصت ساله در شرایط عادی غیرممکن بنظر می آید.