سزارین یکی از روش های پایان حاملگی به روش جراحی است که در گذشته فقط در موارد اورژانسی و در صورتی که امکان زایمان به صورت طبیعی وجود نداشت انجام می شد ولی در حال حاضر سزارین به صورت اختیاری افزایش بی رویه و نگران کننده ای دارد.
سزارین اختیاری
این نوع سزارین معمولا بر اساس توافق بین مادر و پزشک متخصص مربوطه و قبل از تاریخ اصلی زایمان صورت می گیرد. و بدان معناست که مادر می تواند در مورد جزئیات امر با پزشک مشورت کند و زمان زیادی وجود دارد که از نظرات دیگران جویا شود. معمول ترین دلائل این نوع سزارین، مشکلاتی است که در ارتباط با کانال زایمانی مادر (مانند کوچک بودن لگن و یا بزرگی بیش از اندازه جنین) و وضعیت قرارگیری جنین وجود دارد که البته ممکن است بعضی از این مشکلات در طول حاملگی یا حاملگی های بعدی رفع شود.
سزارین اضطراری
اگر در زمان شروع دردهای زایمانی، به دلایل اورانسی نیاز به سزارین پیدا شود، این سزارین، اضطراری نامیده می شود. در این مواقع فرد ممکن است مدتی نیز درد زایمان را تحمل کند ولی سرانجام مجبور شود تن به سزارین دهد. یکی از دلائل عمده این نوع عمل جراحی، آن است که درد زایمان روند مناسبی ندارد یا مراحل زایمان به درستی پیش نرفته و معطلی بیشتر مادر باعث ایجاد خطر شده و سلامت مادر یا نوزاد و یا هر دو را تهدید نماید مجبور به استفاده از روش سزارین می شوند. البته به تنهایی محدودیتی برای زمان درد کشیدن زنان وجود ندارد.افزایش فشارخون مادر و کاهش تحرکات طبیعی جنین در زمان زایمان نیز از دیگر علیم احتمالی سزارین می باشند.
گاهی پیشرفت زایمان مطلوب و طبیعی نیست. و یا در مواردی که جفت سر راه جنین قرار گرفته باشد و یا زودهنگام از رحم جدا شده باشد،و یا اینکه وضعیت جنین به گونه ای باشد که به جای سر، پاها و انتهای بدن رو به پایین قرار گرفته باشند، و یا جنین در وضعیت ناپایدار باشد، از جمله مواردی است که بایستی با انجام عمل سزارین کودک را به دنیا آورد. اگر مادری قبلاً سزارین داشته است،هیچ لزومی ندارد که در زایمان های بعدی نیز سزارین نماید مگر اینکه در این حاملگی ها نیز همان دلایل قبلی یا دلایل موجه دیگری برای سزارین وجود داشته باشد.
مادری که به روش زایمان طبیعی کودک خود را به دنیا می آورد به نسبت فرد سزارین شده زودتر می تواند از بستر بلند شده و دوران نقاهت سریع تری خواهد داشت،بهتر و مناسب تر می تواند به نوزاد خود شیر دهد.
از نظر پزشکی سزارین یک عمل جراحی بزرگ محسوب می شود ومانند سایر اعمال جراحی نیاز به انجام بیهوشی عمومی دارد،و خطر ابتلاء به خونریزی ،عفونت،احتمال نیاز به انتقال خون و خطرات ناشی از بیهوشی در مادران سزارین شده بیشتر از مادرانی است که زایمان طبیعی کرده اند.
-مدت بستری شدن مادر بعد اززایمان طبیعی خیلی کمتراز سزارین است.
- مادرانی که زایمان طبیعی می کنند در امر شیردهی ودادن آغوز(شیر غنی اولیه) به نوزاد موفق تر هستند .زیرا مادر بلافاصله بعداز زایمان نوزاد خودرا درآغوش گرفته و او را شیر می دهد واز همان ابتدای تولد رابطه عاطفی بین مادر ونوزاد برقرار می شود. در حالی که در زنانی که سزارین می شوند ،نوزاد تا چندین ساعت از مادرش دور میماند.
-زایمان طبیعی از نظر اقتصادی نیز به نفع خانواده وجامعه است.
-درزایمان طبیعی ،خانم ها تناسب اندام خودرا باانجام ورزش های مناسب سریعتر از مادران سزارین شده بدست می آورند.
توجه داشته باشیم با توجه به عوارض اعمال جراحی و خطرات بیهوشی ناشی از انجام عمل سزارین بدون وجود دلیل لازم از انجام آن خودداری نماییم.
